Reklama w przestrzeni publicznej

Zagadnień dotyczących umieszczania nośników reklamy w przestrzeni publicznej powinniśmy szukać w:
- ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami,
- ustawie Prawo budowlane,
- ustawie Prawo o ruchu drogowym,
- ustawie o drogach publicznych.
- studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego,
- miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego,
- uchwały oraz zarządzenia przyjmowane przez jednostki samorządu terytorialnego.
Reklama na zabytku

- osoba fizyczna,
- jednostka organizacyjna posiadająca tytuł prawny do korzystania z zabytku,
- adres zabytku,
- zakres prac,
- informację odnośnie urządzenia reklamowego:
- kolorystyka,
- wymiar,
- rodzaj montażu,
- termin rozpoczęcia i zakończenia prac,
- uzasadnienie związane z potrzebą reklamy.
Reklama na budynku
Pozostałe przypadki związane z instalacją tablic i urządzeń reklamowych na budynkach nie wymagają pozwolenia na budowę, jednakże art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane mówi nam, iż wymagają zgłoszenia do właściwego organu.
W treści zgłoszenia trzeba wskazać:
- rodzaj,
- zakres,
- sposób wykonywania robót budowlanych,
- termin rozpoczęcia prac.
Wykonanie robót budowlanych
Do rozpoczęcia robót budowlanych można przystąpić w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwemu organowi, a ten w tym czasie nie wniesie sprzeciwu. Milcząca zgoda organu pozwala na rozpoczęcie prac w terminie 2 lat, po tym czasie trzeba przejść procedurę od początku.
W niektórych przypadkach organ sprawdzający w drodze decyzji administracyjnej może nałożyć obowiązek uzyskania pozwolenia na budowę. Może to nastąpić w przypadku naruszenia planu zagospodarowania przestrzennego lub spowodować:
- zagrożenie dla osób lub mienia,
- szkodliwość dla środowiska lub zabytku,
- pogorszenie warunków zdrowotnych,
- uciążliwość dla terenów sąsiadujących.
Reklamy Led
W art. 4 pkt 23 ustawy o drogach publicznych została zawarta odrębna definicja reklamy. Reklamą jest nośnik informacji wizualnej w jakiejkolwiek formie wraz z elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, umieszczony w polu widzenia użytkowników drogi oraz nie jest znakiem w rozumieniu przepisów lub wskazuje informację o obiektach użyteczności publicznej. Zgodę na zamieszczenie tablic reklamowych w obrębie dróg publicznych wydaje zarządca drogi po rozpatrzeniu wniosku zainteresowanego. Nie zwalnia to nas ze stosownego zgłoszenia we właściwym organie. W przypadku umieszczenia takich reklam poza terenem zabudowanym wymagane jest pozwolenie na budowę.
Reklama trwale związana z gruntem
Musimy rozróżnić zatem dwa rodzaje urządzeń reklamowych. Do pierwszej będą należeć wolnostojące trwale związane z gruntem budowle, na które bezwzględnie wymagane jest pozwolenie na budowę. Druga grupa została opisana wcześniej oraz dotyczy instalacji reklam, na które wymagane jest tylko zgłoszenie. W tej grupie znajdują się również mniejsze reklamy, które nie są trwale związane z gruntem. Zazwyczaj są to reklamy o mniejszych rozmiarach, które są lekkie oraz nie stanowią zagrożenia.
Termin trwale związany z gruntem oznacza, iż reklama została na tyle mocno umocowana, iż jest to w stanie przeciwdziałać zewnętrznym czynnikom, które są w stanie ją uszkodzić. W doktrynie prawnej polski została przyjęta teza, iż o związaniu z gruntem nie decyduje to, jak łatwo można przenieść daną reklamę. Ważna jest:
- konstrukcja,
- wielkość,
- przeznaczenie,
- względy bezpieczeństwa.
Decyzja należy do organu architektoniczno-budowlanego, który w przypadku, gdy inwestor dokonuje zgłoszenia może w ciągu 30 dni zgłosić sprzeciw oraz nakazać uzyskania pozwolenia na budowę.
Mała architektura
Reklama może zostać potraktowana przez organ, jako tzw. mała architektura. Za takie obiekty uważa się niewielkie obiekty, w szczególności:
- kultu religijnego,
- figury,
- posągi,
- wodotryski,
- obiekty architektury ogrodniczej,
może do tego dojść, gdy ich funkcja nie sprowadza się wyłącznie do komercyjnej reklamy. Może to również dotyczyć siedzisk, które są trwale związane z gruntem.
Zakaz zasłaniania okien
Zakaz został wprowadzony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz administracji w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. Art. 14a wskazuje, iż budynek wielorodzinny mieszkalny powinien być użytkowany w sposób nieograniczający dostępu do światła. Tego artykułu nie stosuje się w przypadku budowy elewacji budynków.
Komentarze
Prześlij komentarz